Charles Eugène Bedaux (geboren op 10 oktober 1886 in Charenton-Le-Pont, Frankrijk en overleden op 18 februari 1944 in Miami, Florida, USA, op 57 jarige leeftijd) groeide op in de Rue Pigalle, Parijs, onder zijn beschermheer en souteneur Henri Ledoux. Nadat Ledoux werd dood geschoten in 1906 “emigreerde” hij in 1906 naar New York waar hij zijn talenten als organisator kon etaleren in allerlei jobs: arbeider, afwasser, vertegenwoordiger in tandpasta, levensverzekeringen en later zelfs vee.
Hij trouwde in 1908 en kreeg een zoon. Vanaf 1912 legde hij zich toe op het werk als “consulting engineer in organisatie” in de USA en in Frankrijk, tesamen met reeds ervaren engineers als Duez en Morinni. De Morinni’s waren volgelingen van Emerson die “Efficiency as a basis for operation and wages” had geschreven in 1909 en “The twelve principles of efficiency” in 1912. In 1914 zetten zij in Frankrijk als eersten een bureau op van “Consulting engineers in Organization”. In 1916 zette hij z’n eerste Bedaux Company op in Cleveland. Hij ontdekte, na bestudering van het Taylor systeem en de ideeën van Frank Gilbreth, de potentie van methodestudie. Hij liep tegen een manco in het Taylor systeem aan en wilde dit herstellen, hetgeen in 1917 leidde tot het Bedaux systeem. Hij werkte vele ideeën uit over het meten van menselijke energie. In 1917 werd hij tot Amerikaan genaturaliseerd. Hij vestigde zich in 1918 als zelfstandig adviseur in de Verenigde Staten (Charles E. Bedaux Company). In 1926 werd de British Bedaux Company opgericht. In 1929 volgt de oprichting van de Nederlandse vestiging van Bedaux & Co N.V. te Amsterdam met directeur Ir. A. Strachoff. Na de Tweede Wereldoorlog wordt de naam gewijzigd in Societé Continentale pour l’Analyse et la Mésure du Travail v/h Bedaux & Co N.V.
 

Bedaux
systeem




















Philips NV













Internationaal








Einde

Het Bedaux systeem berust op het feit dat alle menselijke arbeid kan worden gemeten in termen van inspanning en vermoeidheid. Bedaux claimde dat hij een wetenschappelijke relatie had ontdekt om de mate van vermoeienis veroorzaakt door een bepaalde inspanning te berekenen, en daarmee de noodzakelijke tijd voor herstel. Daarmee kon hij het optimale werktempo bepalen dat dan ook moest worden nagestreefd. Dus de standaard tijd, ST, voor elke activiteit kan worden uitgedrukt in Bedaux punten of B eenheden.
Hij heeft met name de stopwatch techniek met tempo schatten verder ontwikkeld en er met behulp van rusttoeslagen en andere toeslagen een afgerond rating systeem van gemaakt. Dit mondde uit in de standaardminuut arbeidsinhoud, de Bedaux eenheid B: 1 B bestaat uit een deel arbeid plus een deel rust. De verhouding arbeid en rust is afhankelijk van die geleverde inspanning. De “B” is een universele eenheid “vertegenwoordigende de hoeveelheid gebruikte fysiologische energie die een normaal geschapen mens kan inzetten in één minuut, met in acht name van de adequate noodzakelijke rust, wanneer hij de fysiologische bewegingen en inspanningen uitvoert die worden opgelegd door de industriële handelingen voor welke hij is toegerust en getrained, tegen een tempo gelijk aan 3/4 van het standaard tempo van de  fysiologische lasten die een mens kan weerstaan, terwijl voldaan kan worden aan de familiale en sociale vereisten.”
Het 80 B per uur tempo komt overeen met het optimum en 60 B per uur met het normale minimum. Er werd een bonus betaald voor werk geleverd boven 60  B per uur. Deze ideeën resulteerden hoofdzakelijk in een systeem van betaling gebaseerd op output. Het is echter ook een methode voor productiviteitsverbetering en van -beheersing. Het “gedeelde-profijt” beginsel is slechts één facet van de methode. Bedaux noemt zelf nog het “functional analysis” aspect. 
Op deze visie heeft hij een beloningsysteem, een budgettering systeem en een compleet bedrijfsbeheersing systeem gebaseerd.

Gedurende 1932/1934 wordt het Bedaux systeem ingevoerd bij de Nederlandse Philips bedrijven door Bedaux ingenieurs. In 1935 wordt het contact met het Bedaux Instituut verbroken en start Philips een eigen loonbedrijf tot 1945, wanneer de TEO (Technische Efficiency en Organisatie) wordt opgericht. Hoofd van de TEO wordt J.D. Wackwitz, vanaf 1921 in dienst bij Philips, en belast met het behandelen van loonregelingen, tarieven, tijdstudies en daarmee samenhangende vraagstukken rond de bedrijfsorganisatie, e.e.a. in samenwerking met A. Strachoff van Bedaux & Co. N.V.

Het Philips Eenheden Systeem, PES, is afgeleid van het Bedaux systeem, zodat 1 E = 1 B, waarbij de TF voor Rust en Persoonljke Verzorging werd bepaald door Philips engineers. De loonprikkel werd verhoogd van 75% naar 100%, waarbij het loonplafond bij 50% oververdienste kwam te liggen op 90 E (B) per uur. In 1948 werd het basisloon gegarandeerd bij 60 E per uur, terwijl het plafond van de 50%  oververdienste werd gelegd op 80 E per uur. Het hedentendage gebruikte systeem van tijdopnemen met stopwatch en tempo schatten heet dan ook wel het “Bedaux tijd-studiesysteem”.

Het “Bedaux systeem” is als eerste een succes in de USA, waar Bedaux mannen als Henri Ford en bedrijven als  General Motors, Du Pont, ITT en Standard Oil adviseert; en daarna vele bedrijven over de hele wereld. Hij richt ontelbare vestigingen op in wel 30 landen en vergaart een fortuin. Hij leeft dan een modieus leven en reist over de wereld levend van de royalties die worden betaald aan zijn holding, het Bedaux Instituut. Hij gaat met zijn tweede vrouw Fern Bedaux-Lombard wonen op het door hem gekochte 16e eeuwse Chateau de Candé in Frankrijk.
Er wordt geschat dat in 1937, 500 Amerikaanse, 225 Britse, 144 Franse, 49 Italiaanse, 39 Duitse en enkele Nederlandse firma’s gebruik hadden gemaakt van de diensten van Bedaux.

Echter vanaf 1933 stapelen de moeilijkheden zich op: vakbonden vinden het een inhumane methode. De negatieve reacties van de arbeiders schaden de faam van de methode en leiden er toe dat Bedaux in 1933 de controle verliest over de vestigingen in de UK en de USA. In hetzelfde jaar sluiten de nazies zijn kantoren in Duitsland vanwege de, in hun ogen, tegenstelling met hun demagogische houding tegenover de arbeider. Desalniettemin gaan de zaken door, maar Bedaux raakt betrokken bij de politieke wanorde van die periode. Door de amerikanen verdacht van spionage voor de nazi’s wordt hij opgepakt in Algiers tijdens de geallieerde invasie van Noord Afrika en naar America gebracht, waar hij terecht moet staan en uiteindelijk dood wordt gevonden in zijn cel: “zelfmoord door een overdosis drugs”.
 

Expedities

Enkele foto’s van en met Bedaux tijdens de Bedaux expeditie “The Bedaux Canadian Sub-Arctic Expedition” van 1934 om de wildernis van Noord Brits Columbia te doorkruisen, waarvan iedereen beweerde dat dat niet mogelijk was. Voor een deel een publiciteits stunt, voor een deel een test van de Citroën half-track voor z’n vriend André Citroën en voor een deel een romantisch avontuur. De start was op 4 juli 1934 in Edmonton, Alberta en het doel lag 2400 km verder: de Telegraph Creek, Brits Columbia. De half-tracks hielden het niet uit en te paard ging het verder, met z’n vrouw, een Italiaanse gravin en een vrouwelijke bediende. In september stopte Bedaux de expeditie een paar km voor de eindbestemming omdat de winter snel inviel en de paarden aan allerlei ziektes dood gingen.