Waarom een systeem van bewegings-
analyse?













Vooraf meten
is weten

















Tijd is geen direct doel,
tijd is het gevolg

























Waarom een
Work-Factor
systeem?

 

1.




2.

3.

4.

5.






1.

2.

3.
4.


5.

6.


7.































1.
2.
3.










4.


5.

6.

7.


8.
9.
10.

 

Tijdstudies kunnen worden gemaakt met behulp van een stophorloge en tempo schatten. Dit noemen we het Bedaux-systeem. Daarbij moeten de volgende punten in aanmerking genomen worden:
Het te bestuderen werk moet in de praktijk daadwerkelijk (kunnen) worden uitgevoerd. Houdt het volgende steeds voor ogen:
• voor nieuwe producten in ontwikkeling is dit niet altijd mogelijk,
• aan een eerste serie kleven nog allerlei tekortkomingen,
• men is er in het begin nog niet op "ingewerkt".
Er is praktisch altijd een tempo- en/of prestatie schatting nodig, gebaseerd op een min of meer "subjectieve" beoordeling.
Er wordt een situatie vastgelegd op één bepaald moment en dan nog meer ten aanzien van de tijd die wordt gebruikt, dan de methode, die wordt gevolgd of die zou kunnen worden gevolgd.
De opgenomen of waargenomen tijd geeft zeer weinig garantie, dat de in die tijd uitgevoerde handelingen inderdaad ook noodzakelijk waren.
Methodestudie op stopwatch gebaseerd is dan ook zeer moeilijk en komt meestal te laat: immers wijzigingen achteraf aan een product dat al in gebruik is, gaan in dat stadium met hoge kosten gepaard en zijn daarom vaak, gezien de seriegrootte, niet meer lonend.

Een systeem van vooraf bepaalde tijden en bewegingsanalyse, zoals WORK-FACTOR, is echter een systeem, waarmee men een bewerking van te voren qua methode kan analyseren en vastleggen in standaard elementen, nodig om die bewerking uit te voeren:
De methode en de daarbij behorende tijd kunnen nu worden vastgesteld, voordat een bewerking daadwerkelijk wordt uitgevoerd.
De methodeverbetering hierop (eveneens van te voren) is nu veel eenvoudiger, omdat het systeem een duidelijk en diepgaand inzicht geeft in de methodiek en de alternatieve mogelijkheden.
In dit stadium zijn veranderingen nog zonder hoge kosten aan te brengen.
De optimale methode, waarbij zoals eerder gezegd ook rekening wordt gehouden met de mogelijkheden van de werkende mens, kan nu van te voren worden gekozen en van te voren worden geïnstrueerd aan de uitvoerder van de bewerkingen c.q. bewegingen.
Er is nagenoeg geen subjectieve beoordeling meer, omdat methode A met methode B wordt vergeleken op basis van dezelfde standaard elementen, gebaseerd op dezelfde regels.
Men kan van te voren berekenen, zelfs al in de fase van de product-, gereedschap-, en machineontwikkeling, welke verbeteringen, op basis van besparingen op bewerkingsuitgaven rendabel zijn en tevens of zij uit ergonomisch oogpunt verantwoord kunnen worden.
Het intrinsieke tempo van het gebruikte (Work-Factor) systeem ligt vast, zodat een simpele correctiefactor voldoende is om de normtijd of standaardtijd te bepalen.

De te volgen methode is bepalend voor de “kosten”  van een bewerking, niet de waargenomen tijd.
De waargenomen of opgenomen tijd geeft, zoals reeds eerder gesteld, zeer weinig garantie dat de in deze tijd uitgevoerde handelingen inderdaad noodzakelijk waren; m.a.w. werden er geen overbodige handelingen verricht?!
Bij methode studie als uitgangspunt elimineert men van te voren de overbodige handelingen.
Het bestuderen van alternatieve werkmethoden en de keuze van de meest 'optimale methode' daaruit, leidt vanzelf tot de ‘meest economische tijd’, met andere woorden:

Tijd was niet het doel, maar is het gevolg.

Uitgangspunt is dus altijd methode studie.

Uiteraard blijft de tijd een belangrijke maatstaf voor b.v.:
• taaktijd of basistijd
• opbouwtijden (normen)
• toeslagen voor R + PV
• (klein) serietoeslagen
• capaciteitsberekening
• onderlinge afstemming en afstemverliezen
• inleertijden
• werkinstructies opstellen
• prestatie beoordeling
• arbeidskostenberekening
• productie planning
• capaciteitsplanning
• efficiency en effectiviteit en dus productiviteit
• winstpotentie
• .....

Work-Factor tempo heeft beslist voordelen boven de verschillende normaal tempo’s, omdat
De meeste geoefende en gemotiveerde uitvoerders werken met een tempo rond het Work-Factor tempo.
Het Work-Factor tempo heel gemakkelijk kan worden herkend.
Het Work-Factor tempo economisch gezien te prefereren is.

Het Work-Factor systeem heeft beslist voordelen boven andere systemen van vooraf bepaalde tijden.
Er werden indertijd, 1952, objectieve vergelijkende studies uitgevoerd van stophorloge en de 2 toen bekende en veel gebruikte systemen nl. Work-Factor (DWF) en MTM (MTM-1). De onderzoekingen werden uitgevoerd door 6 vaardige Work Study engineers (3 Nederlandse en 3 Engelse arbeidskundigen) die volledig werden opgeleid in beide systemen door gescheiden officiële cursussen en, die, naar de mening van hun instructeurs, waren gekwalificeerd om in beide systemen te analyseren.
Uit deze zeer gedegen, zes maanden durende, studies naar Work-Factor (DWF) en MTM (MTM-1) door deze groep zeer goed opgeleide WF- en MTM-analisten van analyses van enkele honderden montages en taken in fabrieken in en rond Blackburn, Londen en Eindhoven, werd als volgt geconcludeerd:
Work-Factor (DWF) verschaft een grotere overeenkomst in nauwkeurigheid tussen gelijkwaardige karweien; is gedetailleerder dan MTM-1, doch kan, indien gewenst, eveneens op een vergelijkbaar niveau worden aangewend (SWF).
Work-Factor verschaft een beter aanwijsbaar verschil tussen eenvoudig en moeilijk werk, waardoor een betere beloning van de geschoolde medewerker mogelijk is.
Work-Factor is een krachtiger gereedschap in de methode en bewegingsstudie, mede door de relatie van de elementen tot de tijd en daardoor tot de grondtijden.
Work-Factor heeft een completere set aan specifieke en merendeels “foolproof” regels: heeft een strikt technische benadering van het werk. MTM laat veel over aan de beoordeling van de analist, vooral t.a.v. de elementen “grijpen” en “plaatsen/monteren”.
Work-Factor levert een standaardtijd op, als maatstaf waar naartoe gewerkt kan worden of dient te worden.
Met Work-Factor kan makkelijk les worden gegeven in werkmethodes en methodeverbetering.
Op technische punten wordt Work-Factor geprefereerd o.a. vanwege
- meer variabelen voor bewegingsanalyse
- diepgaander bewegingsanalyse vanwege simultaan, oppervlak montage, GD, TB en PB, etc.
- minder/geen discutabele tijdswaarden
- betere/meer toeslagen voor gewicht
- Work-Factor herkent en analyseert vele variaties in bewegingsanalyse die niet door MTM worden herkend.